پسﺍﺯ ﻣﺪﺗﻬﺎ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ ﻧﻮﯾﺪ ﺳﺎﺧﺖ ﺳﺎﻟﻨﯽ ﻭﺭﺯﺷﯽ ﺩﺭ ﺑﻬﺸﺖ ﺯﻫﺮﺍﯼ ﺩﻫﺴﺘﺎﻥ ﺟﮑﺪﺍﻥ ﺑﺨﺶ ﻣﺮﮐﺰﯼ ﺷﻬﺮﺳﺘﺎﻥ ﺑﺸﺎﮔﺮﺩ، ﺩﻝ ﺟﻮﺍﻧﺎﻥ ﺍﯾﻦ ﻣﻨﻄﻘﻪ ﺭﺍ ﺷﺎﺩ ﮐﺮﺩ ﺍﻣﺎ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺣﺪﻭﺩ 7 ﺳﺎﻝ ﭼﯿﺰﯼ ﺟﺰ ﻣﺨﺮﻭﺑﻪ ﺍﯼ ﺑﻼ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻭ ﻣﮑﺎﻧﯽ ﺟﻬﺖ ﺩﺭ ﺍﻣﺎﻥ ﻣﺎﻧﺪﻥ ﺍﺯ ﺁﻓﺘﺎﺏ ﺳﻮﺯﻧﺎﮎ ﺑﺮﺍﯼ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ ﻫﺎﯼ ﺣﺎﺿﺮ ﺩﺭ ﻣﺮﺍﺳﻤﺎﺕ ﺗﺸﯿﯿﻊ ﺟﻨﺎﺯﻩ ﻭ ﺍﺣﺸﺎﻡ ﻣﺸﺎﻫﺪﻩ ﻧﻤﯽ ﺷﻮﺩ .
ﻭﺭﺯﺵ ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﺳﺎﻟﻤﺘﺮﯾﻦ ﺗﻔﺮﯾﺤﺎﺕ ﻣﺮﺩﻡ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﻤﺎﻡ ﺍﻗﺸﺎﺭ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺑﻪ ﻧﻮﻋﯽ ﺑﻪ ﺁﻥ ﻧﯿﺎﺯ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺭﻭﺍﯾﺎﺕ ﻣﺘﻌﺪﺩﯼ ﺍﺯ ﺑﺰﺭﮔﺎﻥ ﺩﯾﻨﯽ ﺑﻪ ﺁﻥ ﺗﻮﺻﯿﻪ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ .
ﺟﻮﺍﻧﺎﻥ ﺑﺮﺍﯼ ﺗﺨﻠﯿﻪ ﺍﻧﺮﮊﯼ ﺧﻮﺩ ﻧﯿﺎﺯ ﺑﻪ ﻣﮑﺎﻥ ﻫﺎﯾﯽ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﺗﺎ ﺑﺎ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﯾﮏ ﺳﺮﯼ ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﻫﺎﯼ ﻭﺭﺯﺷﯽ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺑﯽ ﺭﺍﻫﻪ ﻫﺎ ﺩﻭﺭ ﮐﻨﻨﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺑﺴﯿﺎﺭﯼ ﺍﺯ ﺧﻄﺮﺍﺕ ﻭ ﺍﻧﺤﺮﺍﻓﺎﺕ ﺩﺭ ﮐﻤﯿﻦ ﺁﻥ ﻫﺎ ﻣﺼﻮﻥ ﺑﻤﺎﻧﻨﺪ .
ﺍﻫﻤﯿﺖ ﺍﯾﻦ ﻣﻮﺿﻮﻉ ﺑﺎﻋﺚ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﺩﺭ ﻫﺮ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺍﯼ ﺑﺮ ﺍﺳﺎﺱ ﻗﻮﺍﻧﯿﻦ ﻭ ﺟﻤﻌﯿﺖ، ﺯﯾﺮﺑﻨﺎﯼ ﺧﺎﺻﯽ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﺣﺪﺍﺙ ﻣﮑﺎﻥ ﻫﺎﯼ ﻭﺭﺯﺷﯽ ﺩﺭ ﻧﻈﺮ ﮔﯿﺮﻧﺪ .
ﺩﺭ ﮐﺸﻮﺭ ﻣﺎ ﺑﻪ ﻭﯾﮋﻩ ﺩﺭ ﺍﺳﺘﺎﻥ ﻫﺮﻣﺰﮔﺎﻥ ﺑﻪ ﺯﯾﺮ ﺳﺎﺧﺖ ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﺎﻋﺚ ﺗﺮﻭﯾﺞ ﻭﺭﺯﺵ ﺩﺭ ﺑﯿﻦ ﺟﻮﺍﻧﺎﻥ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﮐﻤﺘﺮ ﺗﻮﺟﻪ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻧﺘﯿﺠﻪ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺑﯽ ﻣﯿﻠﯽ ﻣﺮﺩﻡ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﺍﻣﺮ ﺣﯿﺎﺗﯽ ﻣﺸﺎﻫﺪﻩ ﻣﯽ ﮐﻨﯿﻢ .
دهان: دَه
چشم: چِهم
گوش: گُش
ابرو: بور
دست : دا
پا : پو "حرف و صدایی بین صدای حرف او و اُ دارد ولی بیشتر متمایل به او"
زبان: زون
ناف : نُهک
انگشت: کِلِنچ
ناخن: پِنچ
دندان:دوتون "هر دو حرف و تلفظ او دارند"
مو: پِت
شکم: بَس
گردن: گردِن
لب: لوس "حرف و صدایی بین صدای حرف او و اُ دارد ولی بیشتر متمایل به او"
لُپ: گُزُپ
آرنج: چَنگوک "حرف و صدایی بین صدای حرف او و اُ دارد ولی بیشتر متمایل به او"
زانو: کوند "حرف و صدایی بین صدای حرف او و اُ دارد ولی بیشتر متمایل به او"
صورت: رو
بینی: دماغ
شعر بسیار زیبای زیر توسط شاعری بشکردی به زبان بشکردی نوشته شده است
یار اوی ﺑﻮ ﮐﻪ ﯾﻪ ﺩﺭ ﺍﯼ ﺟﻬﺎﻥ ﯾﺎﺭ ﮐﺴﻮ
ﮐﺎﺭ ﭘﯿﻢ ﮐﻦ ﮐﺴﻮ ﮐﻪ ﺩﺭﺳﺖ ﺍﮐﯽ ﮐﺎﺭ ﮐﺴﻮ
ﺭﺍﺯ ﮐﺲ ﻓﺎﺵ ﻧﮑﻦ ﺗﺎ ﮐﻪ ﻧﺒﯽ ﺭﺍﺯ ﺗﻮ ﻓﺎﺵ
ﺧﻮﺍﺭﯼ ﮐﺲ ﻣﻮﻃﻠﺐ ﺗﺎ ﮐﻪ ﻧﺒﻪ ﺧﻮﺍﺭ ﮐﺴﻮ
ﺑﺎ ﮐﺪﺭ ﺳﺎﺯ ﻭ ﺑﻪ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﺯﯾﺎﺩﯼ ﻣﻮﺭﻩ
ﺩﯾﻦ ﺧﻮ ﺩﺍﺭ ﺗﺎ ﮐﻪ ﻧﺒﻪ ﻃﺎﻟﺐ ﺩﯾﻨﺎﺭ ﮐﺴﻮ
ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺑﻮ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺭﺳﻮﺍﯾﯽ ﺩﻧﯿﺎ ﺍﺭﺳﺖ
ﻫﺮ ﮐﻪ ﺑﯽ ﺩﺭ ﭘﯽ ﺭﺳﻮﺍﯾﯽ ﺩﻟﺪﺍﺭ ﮐﺴﻮ
ﺁﻭﺍﺩﯼ ﺍَ ﯾﺎﭘﻪ ( ﺁﺑﺎﺩﺍﻧﯽ ﺍﺯ ﺁﺏ ﺍﺳﺖ ) ( ﺍﺷﺎﺭﻩ ﺑﻪ " ﻣﻦ ﺍﻟﻤﺎﺀ ﮐﻞ ﺷﺊ ﺣﯽ )
ﺍﯾﺴﻠﯿﺢ ﺑﯿﺖ ( ﺁﺏ ﺍﺯ ﺁﺳﯿﺎﺏ ﺍﻓﺘﺎﺩ ) :ﺳﺮﻭﺻﺪﺍﻫﺎ ﺧﻮﺍﺑﯿﺪ
ﯾﺎﭖ ﺍَ ﺑﻨﯿﮏ ﮔِﻠﻮﮐﻪ ( ﺁﺏ ﺍﺯ ﺳﺮﭼﺸﻤﻪ ﺧﺮﺍﺑﻪ ): ﻋﯿﺐ ﺩﺭ ﺍﺻﻞ ﻭ ﺍﺳﺎﺱ ﮐﺎﺭ ﺍﺳﺖ
ﺩَﻫِﻪ ﯾﺎﭖِ ﺯَﺕ ( ﺩﻫﻨﺶ ﺁﺏ ﺍﻓﺘﺎﺩ ) :ﺑﺴﯿﺎﺭ ﻃﺎﻟﺐ ﭼﯿﺰﯼ ﺑﻮﺩﻥ
ﯾﺎﭖ ﮐُﻤْﭻُ ﺳﺮﺩِﺭِ ﺭﯾﺖ ( ﺁﺏ ﺳﺮﺩﯼ ﺑﺮ ﺁﺗﺶ ﺩﻟﺶ ﺭﯾﺨﺖ ) : ﻏﻤﯽ ﺭﺍ ﺗﺴﻠﯿﺖ ﺩﺍﺩﻥ
ﭘﻮﺷﺎﮎ ﻣﺮﺩﺍﻥ ﻭ ﺯﻧﺎﻥ ﺑﺸﺎﮔﺮﺩ در قدیم ،ﺷﺎﻣﻞ ﺗﻦ ﭘﻮﺵ ،ﺳﺮﭘﻮﺵ ﻭ ﭘﺎﯼ ﺍﻓﺰﺍﺭ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻫﺮﮐﺪﺍﻡ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺍﺟﺰﺍﺀ ﺑﻪ ﻧﻮﻉ ﻓﺼﻞ ﺳﺎﻝ ،ﻧﻮﻉ ﮐﺎﺭ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﻭ ﻭﺿﻌﯿﺖ ﻣﻌﯿﺸﺘﯽ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﻭ ﻣﻮﺍﻗﻊ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﻟﺒﺎﺱ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻣﺮﺍﺳﻤﺎﺕ ﻭ ﺟﺸﻦ ﻫﺎ ﺑﺎ ﺳﺎﯾﺮ ﻣﻮﺍﻗﻊ ﺗﻔﺎﻭﺕ ﺩﺍشته است.
ﺍﺯ ﻃﺮﻓﯽ ﻧﻮﻉ ﭘﻮﺷﺶ ﺩﺭ ﻗﺴﻤﺖ ﻫﺎﯼ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺑﺸﺎﮔﺮﺩ ﻧﯿﺰ ﺗﻔﺎﻭﺗﻬﺎﯾﯽ ﺩﺍﺭﺩ ﮐﻪ ﻧﺎﺷﯽ ﺍﺯ ﺍﺧﺘﻼﻑ ﺳﻠﯿﻘﻪ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﻭ ﻧﻮﻉ ﻣﻌﺎﺷﺮﺕ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺎ ﺳﺎﯾﺮ ﮔﺮﻭﻫﻬﺎ ﻣﯿﺒﺎﺷﺪ .
ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﻧﻮﻉ ﭘﻮﺷﺶ ﺩﺭ ﺟﻮﺍﻧﺎﻥ ﺑﺎ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﻣﯿﺎﻧﺴﺎﻝ ﻭ ﭘﯿﺮ ﺗﻔﺎﻭﺗﻬﺎﯾﯽ ﺩﺍﺭﺩ ﮐﻪ ﻣﻌﻤﻮﻻ ﺟﻮﺍﻧﺎﻥ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺑﺮﺍﯼ ﮐﺎﺭ ﺑﻪ ﮐﺸﻮﺭﻫﺎﯼ ﻋﺮﺑﯽ ﺣﺎﺷﯿﻪ ﺧﻠﯿﺞ ﻓﺎﺭﺱ ﺳﻔﺮ ﻣﯿﮑﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﺩﺭ ﻧﻮﻉ ﻟﺒﺎﺱ ﭘﻮﺷﯿﺪﻥ ﺍﺯ ﺍﻟﮕﻮﻫﺎﯼ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﺁﻧﺠﺎ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻣﯿﮑﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ.
ﺷﺎﻋﺮﺍﻥ ﺷﻌﺮ ﻣﺮﺍ ﭘﺎﮎ ﮐﻨﯿﺪ
ﺳﺨﻦ ﺑﯿﻬﻮﺩﻩ ﺭﺍ ﻻﮎ ﮐﻨﯿﺪ
ﺣﺮﻑ ﻣﻦ ﺧﺎﻣﮕﯽ ﻭ ﻧﺎﺩﺍﻧﯿﺴﺖ
ﺷﻌﺮ ﯾﻌﻨﯽ ﺩﻝ ﺧﻮﺩ ﭼﺎﮎ ﮐﻨﯿﺪ
ﺯﻫﺮ ﻧﺎﺩﺍﻧﯽ ﺳﻢ ﻣﯽ ﮐﺸﺪﻡ
ﻓﮑﺮ ﭘﯿﺪﺍﯾﯽ ﺗﺮﯾﺎﮎ ﮐﻨﯿﺪ
ﮐﺸﺘﯽ ﺍﻡ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺑﻪ ﮔﻞ ﻟﯿﮏ ﺷﻤﺎ
ﺳﻔﺮﯼ ﻋﺎﺷﻖ ﻭ ﺑﯽ ﺑﺎﮎ ﮐﻨﯿﺪ
ﻋﺸﻖ ﯾﻌﻨﯽ ﺳﺨﻨﯽ ﻧﺎﮔﻔﺘﻪ
ﺩﻭﺳﺘﺎﻥ ﮐﺎﺭ ﺧﻄﺮﻧﺎﮎ ﮐﻨﯿﺪ
ﺍﻧﺠﻤﻦ ﺟﺎﯼ ﺟﻮﺍﻥ ﮔﻮﯾﺎﻥ ﺍﺳﺖ
ﺟﺴﺪ ﺷﻌﺮ ﻣﺮﺍ ﺧﺎﮎ ﮐﻨﯿﺪ
ﺳﺮﻭﺩﻩ ﺣﺴﻦ ﺩﺍﺩﺧﺪﺍﯾﯽ
بَشاگَرد یا همون بَشکَرد سومین شهرستان پهناور استان هرمزگانه ولی به دلیل اینکه کمتر ار یک دهه هست که مستقل شده، برای خیلی ها ناشناخته باقی مونده.
در ادامه مطلب نقشه های بشاگرد قرار داده شده که با تماشای اونا به راحنی به موقعیت جغرافیایی این شهرستان پی میبرین
ﺍﻋﺘﻘﺎﺩﺍﺕ ﻣﺮﺩﻡ ﺑﺸﺎﮔﺮﺩ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﻧﺎﺏ ﻭ ﺳﺘﻮﺩﻧﯽ ﺍﺳﺖ .
ﻣﺮﺩﻡ ﺑﺸﺎﮔﺮﺩ ﻭﻻﯾﺖ ﻣﺪﺍﺭ ﻭ ﻣﺤﺐ ﺍﻫﻞ ﺑﯿﺖ ﻋﺼﻤﺖ ﻭ ﻃﻬﺎﺭﺕ ( ﻉ ) ﻭ ﺷﯿﻔﺘﻪ ﺁﻥ ﺑﺰﺭﮔﻮﺍﺭﺍﻥ ﻫﺴﺘﻨﺪ .
ﻧﮑﺘﻪ ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻮﺟﻪ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺯﻣﯿﻨﻪ ﺍﯾﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻋﻠﯿﺮﻏﻢ ﻫﻤﺠﻮﺍﺭﯼ ﺑﺎ ﻣﻨﺎﻃﻖ ﺳﻨﯽ ﻧﺸﯿﻦ ﻭﻓﻌﺎﻟﯿﺘﻬﺎﯼ ﺷﺪﯾﺪ ﺗﺒﻠﯿﻐﯽ ﻭ ﻓﻘﺮ ﻭ ﺗﻨﮕﺪﺳﺘﯽ ﻣﺮﺩﻡ ،ﺑﺸﺎﮔﺮﺩﯾﺎﻥ ﺗﺤﺖ ﺗﺎﺛﯿﺮ ﻗﺮﺍﺭ ﻧﮕﺮﻓﺘﻪ ﻭ ﺣﺘﯽ ﯾﮏ ﻧﻔﺮ ﺑﺸﺎﮔﺮﺩﯼ ﻏﯿﺮ ﺷﯿﻌﻪ ﻧﺪﺍﺭﯾﻢ .
ﺑﺸﺎﮔﺮﺩﯾﺎﻥ ﺩﺭ ﻫﺮﺟﺎﯾﯽ ﻭ ﺑﻪ ﻫﺮﮐﺎﺭﯼ ﮐﻪ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﻫﻤﻪ ﺳﺎﻟﻪ ﺍﯾﺎﻡ ﺩﻫﻪ ﻣﺤﺮﻡ ﺑﻪ ﺑﺸﺎﮔﺮﺩ ﻣﯽ ﺁﯾﻨﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺁﯾﯿﻦ ﻫﺎﯼ ﻣﺬﻫﺒﯽ ﺳﻨﺘﯽ ﺧﻮﺩ ﺷﺮﮐﺖ ﻣﯿﮑﻨﻨﺪ ﺣﺘﯽ ﻣﺸﺎﻫﺪﻩ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﯾﻨﮑﺎﺭ ﺑﻪ ﻗﯿﻤﺖ ﺍﺧﺮﺍﺝ ﺁﻧﻬﺎ ﺍﺯ ﮐﺎﺭﺷﺎﻥ ﻭ ﺍﺯﺩﺳﺖ ﺩﺍﺩﻥ ﺷﻐﻠﺸﺎﻥ ﺗﻤﺎﻡ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ .
ﺑﺎﺍﯾﻦ ﻭﺟﻮﺩ ﻣﺼﻤﻢ ﺑﻪ ﺣﻀﻮﺭ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﻣﺮﺍﺳﻤﺎﺕ ﻫﺴﺘﻨﺪ .
شعری که در زیر قرار داده شده است توسط حسن دادخدایی ،شاعر توانمند بشکردی ،سروده شده است.این شاعر این شعرش را به اهون و اهونی ها تقدیم کرده است.
بَشاگَرد (نیز بَشکَرد)، دهستان کوهستانی تقریباً مستطیل شکلی در مشرق میناب و شمال جاسک میباشد.
موقیعت جغرافیایی
بشاگرد از مغرب به دهستان رودان و باریکه ساحلی معروف به بیابان، از مشرق به فَنّوج در بلوچستان ، از شمال به مَنُوجان و از جنوب به دامنه غربی دشتهای ساحلی بلوچستان محدود میشود.
این دهستان حدود ۰۰۰، ۱۰ کیلومتر مربع وسعت دارد. از بلندیهای عمده آن کوه بشاگَرد است که در مسیر شرق ـ جنوب شرقی در فاصله حدود ۱۵۰ کیلومتری از رشته کوههای مارز تا رود رَپْچ در شرق ادامه دارد.
نام بشاگرد غالباً به منطقه وسیعی اطلاق میشود که از مَنوجان در شمال تا رَمِشک در مشرق ادامه دارد.